Portretschilderen is voor mij niet alleen een artistieke expressie; het is een reis naar zelfontdekking en persoonlijke groei. Wanneer ik achter mijn ezel sta, kijkend naar het gezicht van de persoon tegenover me, voel ik dat ik niet alleen uiterlijke kenmerken vastleg, maar ook de innerlijke wereld kan opvangen. Het is deze verkenning van ons mens-zijn die portretschilderen zo fascinerend maakt. In deze blog deel ik mijn ervaringen en inzichten over hoe portretkunst mij heeft geholpen mezelf en anderen beter te begrijpen, en hoe dit proces bijdraagt aan zelfbewustzijn en persoonlijke groei.

De verbinding tussen kunstenaar en geportretteerde tijdens de verschillende schildersessies is een fenomeen dat moeilijk in woorden te vatten is. Het is een intiem en openend samenzijn, dat naast technische vaardigheid ook een diep empathisch vermogen vraagt.

Portretschilderen gaat veel verder dan het simpelweg vastleggen van iemands uiterlijk. Het is een diepgaande verkenning van ons mens-zijn. Door deze intieme momenten heb ik geleerd om dieper te kijken, te voelen en te begrijpen. Het heeft me geholpen om mijn eigen emoties en die van anderen beter te begrijpen, wat heeft geleid tot een rijker, empathischer begrip van ons mens-zijn.

Portretschilderen is voor mij een krachtig middel voor zelfontwikkeling en persoonlijke groei. Het is een pad dat me niet alleen als kunstenaar, maar ook als mens vormt. Het observeren en vastleggen van de essentie van anderen, geeft niet alleen zelfontdekking en persoonlijke groei aan mijn opdrachtgevers, maar draagt ook bij aan mijn eigen ontwikkeling.

Erika Vermeer