In de kunstwereld, waar de zoektocht naar authenticiteit en zelfexpressie een centrale rol speelt, vind ik mijn passie in de unieke kracht van portretkunst als vorm van zelfliefde. Als beeldend kunstenaar ben ik gefascineerd door de manier waarop portretkunst niet alleen het fysieke zelf weergeeft, maar vooral een spiegel vormt voor de ziel. Het is deze diepere laag van zelfreflectie en ontdekking die mijn werk drijft en de essentie vormt van mijn creatieve proces.

Portretteren is voor mij veel meer dan het vastleggen van een uiterlijk; Het is een intiem en openend proces waar ik als kunstenaar getuige van mag zijn. De persoon die ik portretteer ontmoet ik een aantal keren en elke keer is er weer een nieuwe laag aan te kijken. Het is een heel kwetsbaar, liefdevol en ook vreugdevol proces.

In mijn atelier ontdek ik dat dit proces van ‘zijn met jezelf’, van echt stilstaan (tijdens het stilzitten) bij wie je bent, zowel de liefdevolle als de rauwe kant, onmisbaar is in de reis naar zelfacceptatie en zelfliefde. Het ‘zijn met jezelf’ en even helemaal niets te moeten, zou ik iedereen wat vaker gunnen. Het is ontzettend helend om op deze manier met jezelf te zijn.

Ik geloof sterk dat de toekomst van portretkunst ligt in haar vermogen om een diepere verbinding met onszelf te faciliteren. Ik streef er niet alleen naar prachtige kunst te creëren, maar ook een pad naar zelfliefde en persoonlijke groei te bieden.

In conclusie, portretkunst is voor mij veel meer dan een artistieke uitdrukking; het is een middel voor zelfreflectie, wat de basis vormt van zelfliefde. Door mijn portretten hoop ik zowel geportretteerde als kijker te inspireren om hun eigen pad van zelfontdekking te bewandelen. Dit is de essentie van mijn werk en de toekomst die ik nastreef in de wereld van de portretkunst.

Erika Vermeer